Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012

Στο τρέχον τεύχος του HBT / In the current issue of HBT

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Horizons in Biblical Theology 33:2 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Nicholas Ansell, "On (Not) Obeying the Sabbath: Reading Jesus Reading Scripture", 97-120
Σε αυτήν τη μελέτη εξετάζεται η αντιπαράθεση για το Σάββατο στο Μκ 2, 23-28 προκειμένου να αναδειχθεί το πώς ο Ιησούς αντιμετωπίζει την πρόκληση της βιβλικής ερμηνείας,  καθώς διατυπώνει το τι σημαίνει για τους μαθητές του να σκέφτονται τον Θεό εν ελευθερία. Στις κλασικές ερμηνείες της περικοπής η ερμηνευτική διαδικασία, που τίθεται σε εφαρμογή εδώ και την οποία ο συγγραφέας της μελέτης ονομάζει "διαβάζοντας τις Γραφές που παρουσιάζουν τον Ιησού να διαβάζει τις Γραφές", περιορίζεται στα αρχικά της στάδια. Αν μία αφήγηση έχει "ζωή από μόνη της" πέρα από την πρόθεση του συγγραφέα (όσο απαραίτητος κι αν είναι ο συγγραφέας), μπορούμε να πούμε το ίδιο και για έναν χαρακτήρα, που καταλαμβάνει κεντρική θέση μέσα στην αφήγηση; Αν ισχύει αυτό, έχει περισσότερη σπουδαιότητα ο "Ιησούς στο κατά Μάρκον ευαγγέλιο" από τον "Ιησού του Μάρκου"; Στόχος της μελέτης είναι να αναπτύξει μία διακειμενική, χριστοκεντρική ερμηνευτική μέσω της εξέτασης των εμμέσων και άμεσων τρόπων με τους οποίους παρουσιάζεται ο Ιησούς μέσα στην αφήγηση  διαβάζει τις Γραφές

James E. Robson, "Forgotten Dimensions of Holiness", 121-146
Σε αυτήν τη μελέτη εξετάζεται μία κάπως ξεχασμένη διάσταση της θείας αγιότητας, της θείας αγιότητας ως αγάπης. Ο συγγραφέας ξεκινά από μία εμφανή ασυμφωνία μεταξύ της περίληψης του Νόμου στην Καινή Διαθήκη "θα πρέπει να αγαπάτε τον πλησίον σας όπως τον εαυτό σας" (Λευιτ 19, 18) και τη συνάφεια αυτού του στίχου στο Λευιτ, όπου η πιο πιθανή περίληψη του Νόμου είναι το κάλεσμα "να είστε άγιοι, γιατί κι εγώ, ο Γιαχβέ ο Θεός σας, είμαι άγιος" (Λευιτ 19, 2).  Ο συγγραφέας εξετάζει τη σημασία της σύνδεσης του Λευιτ 19, 2 και 19, 18 και υποστηρίζει ότι είναι σωστό να μιλήσει κανείς για την αγάπη ως μία διάσταση της θείας αγιότητας. Στο κύριο μέρος του άρθρου, όπου εξετάζεται γενικότερα η Π.Δ., συμπεριλαμβανομένων των βιβλίων της Εξόδου, Ιεζακιήλ, Ωσηέ και της ζωής της προσευχής στον Ισραήλ, η θεία αγιότητα ως αγάπη είναι προφανής μέσα από μία προσεκτική εξέταση τριών διαστάσεων: αγιότητα και αυτο-αποκάλυψη, αγιότητα και σωτηρία, αγιότητα και θεία παρουσία.

Yung Suk Kim, "'Imitators' (Mimetai) in 1 Cor. 4:16 and 11:1: A New Reading of Threefold Embodiment", 147-170
Όταν γίνεται λόγος για τη γλώσσα της "μίμησης" στις επιστολές του Παύλου  (1 Κορ 4, 16. 11, 1; Φιλιπ 3, 17. 1 Θεσσ. 1, 6-7. 2, 14), οι ειδικοί εκφράζουν διαφωνίες. Στη μία άκρη αυτού του φάσματος απόψεων βρίσκεται η άποψη ότι ο Παύλος ακολουθεί το στωικό μοντέλο μίμησης, σύμφωνα με το οποίο ο δάσκαλος καλεί τους μαθητές να τον ακολουθήσουν βάσει της εξουσίας του, η οποία έχει εδραιωθεί μέσω της καλής του συμπεριφοράς. Κατά συνέπεια ο Παύλος αντιμετωπίζεται ως ο υποστηρικτής του ελληνιστικού ιδεώδους της ενότητας εις βάρος της πολυμορφίας. Στην άλλη πλευρά του φάσματος ο Παύλος αντιμετωπίζεται ως κοινωνικά συντηρητικός κι ως εμπόδιο στην πραγματική απελευθέρωση. Εδώ η ιδέα της μίμησης χρησιμοποιείται ως ένα μέσο ελέγχου και κυριαρχίας επάνω σε άλλους, όπως υποστήριξαν ερμηνευτές που εφαρμόζουν τη φεμινιστική ή μεταποικιακή ερμηνευτική προσέγγιση. Έτσι η προτροπή του Παύλου "μιμηταί μου γίνεσθε καθὼς κἀγὼ Χριστοῦ" (1 Κορ 11, 1) κατανοείται ως μία απαίτηση για ομοιομορφία, ως μία προτροπή να αντιγράψουν τον Παύλο. Ωστόσο η γλώσσα της μίμησης μπορεί να κατανοηθεί και μέσω της "ενσωμάτωσης" - ενός τρόπου ζωής, ως μίας εναλλακτικής κατανόησης της μίμησης στην 1 Κορ, που συνδέει μεταξύ τους τρεις πλευρές, του Θεού-Πατέρα, του Χριστού και του πιστού. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η μίμηση στην 1 Κορ δε σημαίνει αντιγραφή ή ομοιότητα ούτε ένα τύπο ή μοντέλο που πρέπει να ακολουθήσουν οι Κορίνθιοι. Θα πρέπει μάλλον να κατανοηθεί ως ένας τρόπος ζωής που έχει τις ρίζες του στη μορφή του σταυρωμένου Χριστού, η οποία διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην επιστολή κι η οποία αποδομεί τις επιθετικές και καταστροφικές δυνάμεις μέσα σε μια κοινότητα και κοινωνία, τις οποίες αναδομεί σε μία αγαπητική κοινότητα.

Mark McEntire, "The God at the End of the Story: Are Biblical Theology and Narrative Character Development Compatible?", 171-189
Αν ο σκοπός της θεολογίας της εβραϊκής Βίβλου είναι να περιγράψει τον Θεό και τη σχέση του με τον κόσμο, τότε μας οδηγεί μπροστά σε ένα δίλημμα. Είναι προφανές ότι η Τανακ μας παρέχει μια ποικιλία περιγραφών του Θεού. Υπάρχουν δύο τρόποι για να αξιοποιηθούν αυτές οι περιγραφές: η πρώτη είναι να τοποθετηθούν σε ένα επιφανειακό επίπεδο και να συζητηθεί η σχέση και η αντιπαράθεση που υπάρχει μεταξύ τους. Η δεύτερη επιλογή είναι να τοποθετηθούν αυτές οι παραστάσεις σε μία εξελικτική πορεία και να δοθεί προτεραιότητα σε κάποιες από αυτές που βρίσκονται σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο αυτής της πορείας. Φυσικά υπάρχουν τρεις διαφορετικές λύσεις σε αυτήν την περίπτωση: η ιστορική προσέγγιση, η προσέγγιση στο πλαίσιο του κανόνος και η αφηγηματική. Οι δύο τελευταίες διαφέρουν πολύ περισσότερο μεταξύ στην χριστιανική Π.Δ. από ό,τι στην Τανάκ. Μία αυστηρά αφηγηματική προσέγγιση, η οποία διαβάζει τη βιβλική ιστορία από τη Γένεση έως τον Νεεμία, παρουσιάζει ένα θείο ον, το οποίο αλλάζει και αναπτύσσεται ως χαρακτήρας, μία διαδικασία, η οποία τονίστηκε ιδιαίτερα κατά την τελευταία δεκαετία στα έργα των Jack Miles, Richard Elliot Friedman, W. Lee Humphreys, Meir Sternberg, Jerome M. Segal κ.ά. Υπάρχει μία γενική συμφωνία ότι η θείος χαρακτήρας που παρουσιάζεται στο τέλος αυτής της αφηγηματικής εξελικτικής πορείας, είναι εκείνος που ταιριάζει στη θρησκευτική εμπειρία εκείνων που εξέδωσαν τα επιμέρους βιβλία και τον κανόνα στην τελική του μορφή. Αυτό το συμπέρασμα μπορεί να οδηγεί στην κατεύθυνση μίας αφηγηματικής θεολογικής μεθόδου, η οποία δίνει το προβάδισμα στο τελικό σημείο αυτής της εξέλιξης, μία παρατήρηση, η οποία θέτει δύο ερωτήματα: πρώτον, συμφωνεί με την πραγματική χρήση των κειμένων από εκείνους που αποπειρώνται αφηγηματικές προσεγγίσεις στη βιβλική θεολογία; Δεύτερον, τι ρόλο διαδραματίζουν εκείνες οι περιγραφές του Θεού των πρώιμων σταδίων εξέλιξης σε μια αφηγηματική προσέγγιση της θεολογίας της εβραϊκής Βίβλου; 

Μεικτοί γάμοι στην εποχή του Δεύτερου Ναού / Mixed marriages in the Second Temple period

Στην ιστοσελίδα The Bible and Interpretation έχει αναρτηθεί το άρθρο Christian Frevel και Benedikt Rausche (Ruhr-Universität Bochum Benedikt Rausche) σχετικά με το ζήτημα των μεικτών γάμων στην περίοδο του Δεύτερου Ναού. Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι οι ερευνητές θα πρέπει να λάβουν υπόψη όχι μόνο εκείνες τις ιστορίες της περιόδου, που ασκούν κριτική σε τέτοιους γάμους, αλλά και τα θετικά παραδείγματα της ιστορίας της Ρουθ, του Ιωσήφ και της Ασενέθ και της Σεπφώρας. Όπως σημειώνεται στο κείμενο τα όσα οι συγγραφείς συζητούν στο παρόν άρθρο είναι πορίσματα του ερευνητικού προγράμματος το οποίο πραγματοποίησε ο Dr. Christian Frevel (Ruhr- Universität Bochum) και το οποίο χρηματοδοτήθηκε από την Deutsche Forschungsgemeinschaft (DFG). Επίσης ο Christian Frevel επιμελήθηκε σχετικό βιβλίο στη σειρά Library of the Hebrew Bible / The Old Testament Studies, αρ. 547 (T &  Clark): Mixed Marriages Intermarriage and Group Identity in the Second Temple Period (ISBN: 9780567310507, τιμή 150$):

Mixed Marriages as a Challenge to Identity in Second Temple Judaism


Τρίτη 3 Ιανουαρίου 2012

Στο τρέχον τεύχος του EvTh / In the current issue of EvTh

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Evangelische Theologie 71:6 (2011) δημοσιεύεται μεταξύ άλλων κι ένα κείμενο του Jürgen Moltmann σχετικά με τη σχέση της καινοδιαθηκικής ερμηνείας και της θεολογίας:

Jürgen Moltmann, "»Verstehst Du auch, was Du liest?« Neutestamentliche Wissenschaft und die hermeneutische Frage der Theologie. Ein Zwischenruf", 405-414

Στο τρέχον τεύχος του Biblical Interpretation / In the current issue of Biblical Interpretation

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Biblical Interpretation 19:4-5 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα: 

  • Timothy Beal, "Reception History and Beyond: Toward the Cultural History of Scriptures", 357-372
  • Joseph A. Marchal, "'Making History' Queerly: Touches across Time through a Biblical Behind", 373-395
  • Matthew J.M. Coomber, "Caught in the Crossfire? Economic Injustice and Prophetic Motivation in Eighth-Century Judah", 396-432
  • Job Y. Jindo, "On the Biblical Notion of Human Dignity: 'Fear of God' as a Condition for Authentic Existence", 433-453
  • Brian O. Sigmon, "Shadowing Jacob's Journey: Gen 47:13-26 as a Sideshadow", 454-470
  • Jussi Kalervo Koivisto, "Martin Luther's Conception of fascinare (Gal. 3:1)", 471-495
  • Robert D. Miller, "Solomon the Trickster", 496-504

Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

Δύο άρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος στο τρέχον τεύχος του ThR / Two articles of biblical interest in the current issue of ThR

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Theologische Rundschau 76:4 (2011) δημοσιεύονται μεταξύ άλλων και τα εξής άρθρα βιβλικού ενδιαφέροντος:
 
  • Andreas Schüle, "Anthropologie des Alten Testaments", 399-414
  • Rüdiger Liwak, "Vierzig Jahre Forschung zum Jeremiabuch. III. Texte und Themen", 415-475
 

Ένα άρθρο βιβλικού ενδιαφέροντος στο τρέχον ZThK / An article of biblical interest in the current issue of ZThK

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Zeitschrift für Theologie und Kirche 108:4 (2011) δημοσιεύεται μεταξύ άλλων και το εξής άρθρο βιβλικού ενδιαφέροντος:

Bernd U. Schipper, "Das Proverbienbuch und die Toratradition", 381-404
Στο βιβλίο των Παροιμιών υπάρχει ένα είδος εσωβιβλικής ερμηνείας με ιδιαίτερες αναφορές στην παράδοση της Τορά. Μία εξήγηση κάποιων περικοπών των Παρ 1-9 καθιστά σαφές ότι κεφάλαια όπως τα Παρ 3, 6 και 7 παρουσιάζουν διαφορετικές αντιλήψεις για τη σοφία και την Τορά παρά μία ενιαία κατανόησή τους. Στο παρόν άρθρο ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι αυτοί οι διαφορεικοί τρόποι καθορισμού και ορισμού της σοφίας και της Τορά διαμόρφωσαν τη σύνταξη και την επεξεργασία του βιβλίου των Παροιμιών (Παρ 2, 30). Στην τελευταία αναθεώρηση του βιβλίου, ωστόσο, επικρατεί μία άποψη, η οποία τονίζει τους περιορισμούς της σοφίας και με αυτόν τον τρόπο πλησιάζει τα ύστερα προφητικά κείμενα.

Συνέδριο προς τιμήν του Zipi Talshir / A conference in honour of Zipi Talshir

Το Τμήμα της Βίβλου, Αρχαιολογίας και των σπουδών για την Αρχαία Εγγύς Ανατολή διοργανώνει στο διάστημα 3/1/2012 έως 5/1/2012 συνέδριο προς τιμήν το καθηγητή Zipi Talshir με αφορμή τα 65α γενέθλιά του. Το συνέδριο θα λάβει χώρα στο Πανεπιστήμιο  Ben-Gurion του Negev, Beer-Sheva κι ο τίτλος του είναι:

From Author to Copyist: Composition, Redaction and Transmission of the Hebrew Bible

Για να διαβάσετε το πρόγραμμα του συνεδρίου, πατήστε εδώ.

Υπόμνημα στην προς Φιλήμονα επιστολή / A new commentary on Philemon

Κυκλοφόρησε στη σειρά υπομνημάτων ΚΕΚ ένα νέο υπόμνημα στην προς Φιλήμονα επιστολή:

Peter Müller, Der Brief an Philemon (KEK 9,3), Vabdebhoeck & Ruprecht, Göttingen 2012
165 σελίδες
ISBN 978-3-525-51637-9
60 ευρώ

Περιγραφή του εκδοτικού οίκου
Η προς Φιλήμονα είναι η συντομότερη παύλεια επιστολή. Με μία πρώτη ματιά και ειδικά συγκρινόμενη με την προς Ρωμαίους, τις προς Κορινθίους και την προς Γαλάτας μοιάζει να είναι μια ασήμαντη επιστολή. Εδώ ο Παύλος γράφει για να μεσολαβήσει μεταξύ του Φιλήμονα, ενός χριστιανού, στου οποίου την οικία γίνονται οι συναντήσεις της κοινότητας, και του δούλου Ονήσιμου, που επίσης έγινε χριστιανός. Το πώς γράφει ο Παύλος αυτήν την επιστολή είναι που την καθιστά σύμφωνα με τον συγγραφέα ένα πολύτιμο μάθημα ηθικής για τους χριστιανούς. Εδώ ο συγγραφέας παρουσιάζει την εντελώς νέα κοσμοαντίληψη του Παύλου, η οποία καθίσταται δυνατή μέσω της κοινωνία με τον Ιησού Χριστό κι έχει τις επιπτώσεις στην κοινωνία των πιστών. Τα κύρια θέματα αυτής της επιστολής - πίστη, αγάπη και κοινωνία - είναι δεσμευτικά κι έχουν μία συγκεκριμένη αξία όσον αφορά στη σχέση του Φιλήμονα με το δούλο του Ονήσιμο. Το ότι ο Παύλος δεν απαιτεί σαφώς την απελευθέρωση του Ονήσιμου έχει επισημανθεί και επικριθεί στην πρόσφατη έρευνα - κάτι που ο Müller απορρίπτει. Στον κόσμο της αρχαίας δουλείας και σύμφωνα με τους όρους που συνδέονται με αυτή, η απελευθέρωση του δούλου δεν ήταν αναγκαστικά η καλύτερη επιλογή. Ωστόσο ο Παύλο απαιτεί περισσότερα από τον Φιλήμονα από όσα νομικά ήταν υποχρεωμένος να κάνει: μία νέα, μεταμορφωμένη σχέση μεταξύ δούλου και κυρίου που έχει τις επιπτώσεις της στην καθημερινή ζωή. Ο Müller καθιστά σαφές ότι ο καθορισμός του περιεχομένου της σχέσης μεταξύ άνισων κοινωνικά δεν ήταν απλά μία προσωπική υπόθεση, αλλά κάτι που αφορά ολόκληρη την κοινότητα, κάτι που καθιστά σημαντική την προς Φιλήμονα σήμερα.

Στο τρέχον τεύχος του JAS / In the current issue of JAS

Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Journal of Ancient Judaism 2:3 (2011) δημοσιεύονται τα εξής άρθρα:

Michael Segal, "The Chronological Conception of the Persian Period in Daniel 9", 283-303
Ο συγγραφέας επανεξετάζει την ακαδημαϊκή συζήτηση για το Δαν 9, ιδιαίτερα όσον αφορά στον τρόπο, με τον οποίο εκεί αξιοποιείται η προφητεία του Ιερεμία για τα 70 χρόνια. Υποστηρίζεται ότι οι 70 εβδομάδες του Δανιήλ δεν επανερμηνεύουν ακριβώς τα 70 χρόνια του Ιερεμία ούτε συμπίπτουν με αυτά ούτε και τα αντικαθιστούν. Αντίθετα οι 70 εβδομάδες αντικατροπτρίζουν μία συνεχή περίοδο χρόνου που ακολουθεί μετά τα 70 χρόνια στην Αιχμαλωσία. Αυτή η νέα κατανόηση του κεφαλαίου έχει επιπτώσεις στον τρόπο γενικότερα που κατανοείται η ιστορία σε έναν αριθμό ιουδαϊκών παραδόσεων κατά την ελληνιστική περίοδο.  

Benjamin G. Wright, "The Letter of Aristeas and the Question of Septuagint Origins Redux", 304-326
Η έρευνα για τη μετάφραση των Ο΄ συχνά στηρίζεται στη μαρτυρία της Επιστολής του Αριστέα προκειμένου να εντοπίσει το αρχικό περιβάλλον της μετάφρασης της Πεντατεύχου στα ελληνικά. Ενώ η ίδια η επιστολή του Αριστέα υποστηρίζει ότι η μετάφραση των Ο΄ είναι η έγκυρη αντικατάσταση του εβραϊκού πρωτότυπου, η εξέταση του κειμενικού - γλωσσικού χαρακτήρα του ελληνικού κειμένου οδηγούν στο συμπέρασαμ ότι αυτός δεν ήταν ο στόχος της αρχικής μετάφρασης.  Τέτοια κειμενικά - γλωσσικά κριτήρια, η εβραΐζουσα δομή και η παρουσία μίας σειράς μεταγραφών συμβάλλουν επίσης σε αυτό το συμπέρασμα.

Βen Zion Rosenfeld / Haim Perlmutter, "Landowners in Roman Palestine 100–300 C. E.: A Distinct Social Group", 327-352
Οι συγγραφείς παρουσιάζουν ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού, που ανήκε στη μεσαία ομάδα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών στην ιουδαϊκή κοινωνία της ρωμαϊκής Παλαιστίνης από τον 1ο έως τον 3ο αι. μ.Χ. Η εβραϊκή έκφραση ba‘al habayit και το ελληνικό παράλληλο "οικοδεσπότης" αρχικά αναφέρεται απλά στον ιδιοκτήτη μίας οικίας. Οι αναλύσεις των φιλολογικών και αρχαιολογικών πηγών από αυτήν την περίοδο καθιστούν σαφές ότι αυτές οι ιδέες απέκτησαν νέο περιεχόμενο εξαιτίας των ιστορικών γεγονότων, τα οποία οδήγησαν σε αλλαγές στην κοινωνικο-οικονομική τάξη και κατέληξαν να δηλώνουν τους μικρούς ιδιοκτήτες γης στην ιουδαϊκή κοινωνία. Οι πηγές περιγράφουν διάφορα χαρακτηριστικά αυτής της ομάδας, όπως για παράδειγμα τη συνεργασία μεταξύ των μελών της. Το παρόν άρθρο συμβάλλει επίσης στη συζήτηση για την ύπαρξη μίας μεσαίας τάξης στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία.

Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012

H μετάφραση του όρου "πρεσβύτερος" στις Ιωάννειες επιστολές και στην Αποκάλυψη / On the translation of "πρεσβύτερος" in John's epistles and the Revelation

Στο δεύτερο τόμο του περιοδικού Πολύφιλος / Poliphilos 2 (2011), το οποίο εκδίδει το Τμήμα Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης δημοσιεύεται μεταξύ των άλλων μελετών και η μελέτη του επίκουρου καθηγητή της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ Χαράλαμπου Ατματζίδη σχετικά με τη μετάφραση του όρου "πρεσβύτερος" στη 2 και 3 Ιω καθώς και στην Αποκ. Για να το διαβάσετε ή να το καταφορτώσετε σε μορφή pdf, πατήστε επάνω στον παρακάτω τίτλο:


Στη συνέχεια δίνουμε την περίληψη του άρθρου:
"Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με ορισμένες εκφάνσεις της μεταμοντέρνας κριτικής στις μεταφράσεις της Βίβλου. Η επιλογή μας αυτή έχει χαρακτήρα πρακτικό και δεν υποτιμά τις μη εξεταζόμενες θεωρίες. Απλά με την επιλογή μας αυτή επιχειρούμε ν’ αναδείξουμε τα όρια της «παραδοσιακής» μεταφραστικής πρακτικής και ταυτόχρονα να υποδείξουμε νέες, και κατά τη γνώμη μας, πρόσφορες και αποδοτικές για τη Βίβλο μεταφραστικές θεωρίες."

Ευχές για το 2012 / A Happy New Year

Καθώς το 2012 θα είναι αφιερωμένο στη μνήμη του ποιητή Νικηφόρου Βρεττάκου οι στίχοι-ευχή για τη νέα χρονιά που μόλις ανέτειλε προέρχονται από ένα δικό του ποίημα με την ευχή να έρθει στον κόσμο και στις καρδιές όλων μας η πολυπόθητη ειρήνη:

T’ όνομα σου: ψωμί στο τραπέζι
T’ όνομα σου: νερό στη πηγή
T’ όνομα σου: αγιόκλημα αναρριχώμενων άστρων
T’ όνομα σου: παράθυρο ανοιγμένο τη νύχτα στη πρώτη του Μάη

T’ όνομα σου: ρινίσματα ήλιου
T’ όνομα σου: στροφή από φλάουτο τη νύχτα
T’ όνομα σου: στα χείλη των αγγέλων τριαντάφυλλο
T’ όνομα σου: κουδούνισμα αλόγων που σέρνουν την άνοιξη πίσω τους

T’ όνομα σου: βροχούλα στου σπορέα το μέτωπο
T’ όνομα σου: περίσσευμα στου βοσκού την καλύβα
T’ όνομα σου: τοπίο χωρισμένο με χρώματα
T’ όνομα σου: δύο δρύς που το ουράνιο τόξο στηρίζει τις άκρες του

T’ όνομα σου: ένας ψίθυρος απ’ αστέρι σ’ αστέρι
T’ όνομα σου: ομιλία δύο ρυακιών μεταξύ τους
T’ όνομα σου: μονόλογος ενός πεύκου στο Σούνιο
T’ όνομα σου: ένα ελάφι βουτηγμένο ως το γόνατο σε μια άμπωτη ήλιου

T’ όνομα σου: ροδόφυλλο σ’ ενός βρέφους το μάγουλο
T’ όνομα σου: πεντάγραμμο στις κεραίες των γρύλλων
T’ όνομα σου: ο Ηνίοχος στην άμαξα του ήλιου
T’ όνομα σου: πορεία πέντε κύκνων που σέρνουν την πούλια μεσούρανα

T’ όνομα σου: Ειρήνη στα κλωνάρια του δάσους
T’ όνομα σου: Ειρήνη στους δρόμους των πόλεων
T’ όνομα σου: Ειρήνη στις ρότες των πλοίων
T’ όνομα σου: ένας άρτος , βαλμένος στην άκρη της γης που περίσσεψε

T’ όνομα σου: αέτωμα περιστεριών στον ορίζοντα
T’ όνομα σου: αλληλούια πάνω στο Έβερεστ.

Νικηφόρος Βρεττάκος, απόσπασμα από το ποίημα "Μεγαλυνάρι"
(H φωτογραφία είναι του Markus Schreiber / AP Photo: από την ετήσια συνάντηση προσευχής του μοναχικού τάγματος του Ταιζέ στο Βερολίνο)

Καλή χρονιά, ευλογημένη και ειρηνική!
Α happy, blessed and peaceful new year!